ماساژ درمانی، شامل مالش و دستکاری بافت‌های نرم برای دریافت یک پاسخ درمانی است. بسیاری از افراد فکر می‌کنند که فیزیوتراپی و ماساژ درمانی یک نوع درمان بوده یا بسیار به هم شباهت دارند؛ در واقع، هر کدام از این درمان‌ها در نوع خود منحصر به فرد و متفاوت از یکدیگر می‌باشند. ماساژ درمانی برای کاهش ایجاد الگوی دردناک عضلانی پس از تروما/ آسیب و برای سرعت بخشیدن به شتاب بهبودی، یک گزینه‌ی بسیار خوب می‌باشد.
اگر مایل به انجام ماساژدرمانی برای درمان بیماریهای اسکلتی عضلانی خود در کلینیک دکتر پورقاسمیان متخصص طب فیزیکی و توانبخشی هستید میتوانید برای دریافت اطلاعات بیشتر یا رزرو وقت درمان با شماره 03131311013تماس حاصل فرمایید.
ماساژ درمانی چه چیزی فراهم می‌کند؟
مزایای متعددی برای افرادی که تجربه ماساژ را می‌کنند، وجود دارد. ماساژ درمانی به معنای دستکاری بافت نرم بدن است و به دلایل متعددی بسیار مفید است:
۱. آرامش و آرامش بخشی: ماساژ درمانی به افراد کمک می‌کند تا وضعیتی آرامش‌بخش را تجربه کنند و آنها را از استرس‌های روزمره دور سازد.
۲. کاهش درد و تسکین: ماساژ باعث آزاد شدن مواد شیمیایی مانند اندورفین در بدن می‌شود که باعث کاهش درد و ایجاد احساس خوشی می‌شود. عضلات دردناک و فشرده تحت دست تکنسین ماساژ تسکین می‌یابند و ماساژ به تسکین نقاط حساس نیز کمک می‌کند.
۳. بهبود جریان خون: افزایش جریان خون یکی دیگر از مزایای ماساژ درمانی است. این بهبود جریان خون نه تنها به تسکین تنش عضلانی کمک می‌کند، بلکه همچنین سیستم قلب و عروق را تقویت می‌کند و می‌تواند فشار خون را کاهش دهد.
۴. افزایش انعطاف‌پذیری مفاصل: ماساژ به افزایش انعطاف‌پذیری مفاصل کمک می‌کند و احتمال جریان خون بهتر در مفاصل را افزایش می‌دهد. این می‌تواند به تسکین برخی از ناراحتی‌های مربوط به آرتروز کمک کند.
در کل، ماساژ درمانی به عنوان یک روش طبیعی و غیرمورد نیاز به درمان‌های دارویی، امکانات متعددی را برای بهبود روحیه و فیزیکی فراهم می‌کند.
انواع
انواع مختلفی از ماساژ درمانی وجود دارند، از نوع کلاسیک آن مانند سوئدی و بافت عمیق، تا استایل‌های نامتعارف مانند شیاتسو. لیستی از معروف‌ترین انواع ماساژ به قرار زیر هستند:
ماساژ درمانی سوئدی
نوع استاندارد ماساژ، که در بسیاری از کلینیک‌ها، باشگاه‌ها و مراکز سلامتی ارائه می‌شود، ماساژ سوئدی است که واقعاً به معنای ماساژ درمانی می‌باشد. ماساژ تراپیست‌ها، با استفاده از لوسیون و روغن، معمولاً با حرکات کلی وسیع شروع کرده و سپس به حرکت‌های خاصی در نواحی مشکل‌دار منتقل می‌شوند. پنج حرکت اساسی در ماساژتراپی سوئدی وجود دارد: افلوراژ (حرکات طولانی نرم)، پتریساژ (مالش، چرخاندن و بلند کردن)، اصطکاکی (حرکات فشرده‌سازی و چرخشی کوچک)، کوبشی (ضربه زدن) و لرزاندن (حرکات نوسانی و لرزشی). ماساژ سوئدی به تمام بدن آرامش بخشیده و بخصوص می‌تواند در زمانی که بیمار در حال بهبودی از یک جراحت است، مفید باشد.
ماساژ سنگ داغ
همانطور که از نام آن پیداست، این ماساژ از سنگ‌های گرم استفاده می‌کند. تراپیست سنگ‌های گرم‌شده و صافی را بر روی نقاط خاصی از بدن قرار داده و در زمان ماساژ دادن نیز این سنگ‌ها را نگه می‌دارد. سنگ‌ها معمولاً بازالت (نوع سنگ آتشفشانی که به خوبی حرارت را حفظ می‌کند) می‌باشد. گرمای سنگ‌ها می‌تواند آرامش‌بخش بوده و عضلات گرفته را شل کند، بنابراین تراپیست می‌تواند به سرعت به مناطقی که در آنها تنش عضلانی وجود دارد، برسد. اگر بیمار دارای شرایط پزشکی خاصی مانند فشار خون بالا، دیابت، بیماری قلبی یا رگ‌های واریسی است، پیش از برنامه‌ریزی برای دریافت ماساژ سنگ داغ، باید با پزشک خود مشورت کند. همچنین، اگر فرد از هر نوع داروی رقیق‌کننده‌ی خون استفاده می‌کند، باید حتماً از مشورت پزشکی بهره بگیرد.
ماساژ عمیق بافت
ماساژ عمیق بافت، یک ماساژ درمانی متمرکز است که گره‌های عضله‌ای (که همچنین به نام “چسبندگی‌ها” شناخته می‌شوند) و مناطق مشکل‌ساز خاص را در لایه‌های عمیق‌تر عضله و بافت‌های اتصال‌دهنده، هدف قرار می‌دهد. با استفاده از حرکات آهسته و عمیق یا اصطکاکی در طول بافت عضله، تراپیست مشکل عضلات سفت یا دردناک، کشش مکرر، مشکلات وضعی یا آسیب‌ها را حل می‌کند.
این حرف صحیح است که فشار بافت عمیق، معمولاً شدیدتر از فشارهای موجود در ماساژ سوئدی است، اما برای اثربخشی، نیازی نیست که این ماساژ دردناک باشد. این نوع ماساژ بخصوص برای افرادی مناسب است که دارای دردهای مزمن یا زخم‌های پایداری هستند که باعث محدودیت در حرکت آنها شده اند. این ماساژ در درمان آسیب‌های فشاری مکرر مانند آرنج تنیس‌بازان یا سندروم تونل کارپال مؤثر بوده و می‌تواند در کاهش علائم آرتروز کمک‌کننده باشد.
ماساژ شیاتسو
ماساژ شیاتسو، شامل فشارهای محلی با استفاده از انگشتان تراپیست (یا گاهی دستان و آرنج‌های او) می‌باشد که به صورت یک دنباله‌ی ریتمیک به بدن اعمال می‌شود. هر نقطه برای دو تا هشت ثانیه نگه داشته می‌شود. هدف شیاتسو، تحریک نقاط طب فشاری در بدن، برای بهبود جریان انرژی و کمک به بازیابی تعادل می‌باشد. از آنجا که هیچ روغن یا لوسیونی استفاده نمی‌شود، بیمار باید یک لباس آزاد بپوشد. شیاتسو معمولاً بر روی تشک یا کف زمین یا یک تخت ماساژ کم ارتفاع انجام شده و غالباً برای کاهش استرس و حفاظت از سلامت بافت‌های مرتبط با استرس می‌باشد. همچنین این باور وجود دارد که این ماساژ برای درمان بیماری‌هایی مانند آرتروز، بی‌خواهبی، درد کمر وگردن، سیاتیک و حتی مشکلات سینوسی، اثربخش است. شیاتسو ممکن است به افزایش انرژی، افزایش بهبودی از آسیب‌ها و تحریک سیستم گوارش، کمک کند.
ماساژ تایلندی
ماساژ تایلندی، که یک ترکیب منحصر بفرد از یوگای کمک کننده، کشش غیر فعال و حرکات ماساژ فشاری می‌باشد، نسبت به دیگر شکل‌های ماساژ، نیرو و انرژی بیشتری به فرد می‌دهد. این ماساژ کمی شبیه به یوگا است، بدون انجام دادن حرکات است، چرا که تراپیست، بر روی یک تشک یا کف زمین، در دنباله‌ای از حالت‌ها، بیمار را حرکت می‌دهد و می‌کشد. مانند شیاتسو، ماساژ تایلندی انرژی‌های بدن را تنظیم می‌کند. ماساژ تراپیست از انقباض‌های ریتمیک در طول خطوط انرژی بدن، برای کاهش استرس و بهبود انعطاف‌پذیری و بازه‌ی حرکات استفاده می‌کند. در این ماساژ، بیمار به طور کامل لباس پوشیده است. این نوع از ماساژ می‌تواند انقباض عضله و درد کمر را کاهش داده و خود را در درمان مشکلات تعادلی و علائم میگرن، مؤثر نشان داده است.
ماساژ بارداری
ماساژ بارداری به صورت خاص برای رفع نیازهای مادران باردار می‌باشد اما در اغلب مواقع برای بالا بردن آرامش، استفاده می‌شود. از آنجا که بسیاری از خانم‌های باردار از درد پایین کمر و تورم زانوها، مخصوصاً در ماه‌های آخر رنج می‌برند، این ماساژ یک روش نسبتاً ایمن و عاری از دارو برای ایجاد تسکین برای این دردها می‌باشد.
درمانگران ماساژ که دارای تمرین‌های مخصوص در این زمینه بوده و گواهی انجام ماساژ بارداری را دارند، می‌دانند که چگونه بدن خانم باردار را در طول ماساژ قرار داده و نگه داشته، تکنیک‌ها را تغییر داده و از مناطق و تکنیک‌های خاصی در طول بارداری، پرهیز کند. بیشتر این تراپیست‌ها دارای میز خاصی هستند که به خانم باردار اجازه می‌دهد که در هنگام ماساژ، به راحتی و در امنیت، استراحت کند.
بازتاب شناسی
در ماساژ بازتاب‌شناسی، تکنیک‌هایی مانند مالش، فشار انگشتان و سایش برای ایجاد آرامش و تسکین در بدن استفاده می‌شود. این روش بر اساس ایده “مناطق بازتاب” در دست‌ها و پاها استوار است که طبق اعتقاد تراپیست‌ها، انرژی آنها به ارگان‌ها و سایر قسمت‌های بدن متصل است. با اعمال فشار به نقاط بازتاب، رفلکسولوژیست می‌تواند سیستم عصبی بیمار را تعادل بخشیده و باعث تحریک ترشح اندورفین، که یک پاسخ طبیعی شادابی در بدن است و استرس و ناراحتی را کاهش می‌دهد، شود. این نوع ماساژ، به خصوص زمانی که فرد تمام روز را در وضعیت ایستاده سپری کرده باشد یا پاهایش خسته و دردناک باشد، می‌تواند یک ماساژ عمیقاً آرام‌بخش باشد.
ماساژ ورزشی
ماساژ ورزشی برای پیش‌گیری و درمان آسیب‌ها، ارتقای انعطاف‌پذیری و بالا بردن عملکرد ورزشی طراحی شده و می‌تواند توسط ورزشکاران دارای هر نوع توانایی، به منظور آماده‌سازی برای رویدادهای پهلوانی یا ورزشی یا بهبودی از آنها، استفاده شود. حتی اگر بیمار، ورزشکار نباشد، ماساژ ورزشی می‌تواند به درد عضلات یا محدودیت بازه‌ی حرکتی کمک کند.
ایده‌ی پشت ماساژ ورزشی، دستکاری بافت‌های نرم بدن و تمرکز بر گروه‌های خاصی از عضلات است که این عضلات به نوع ورزش فرد بستگی دارد. این نوع ماساژ با افزایش جریان خون، افزایش بازه‌ی حرکتی و افزایش انعطاف‌پذیری به فرد کمک می‌کند. در ماساژ ورزشی، حرکات غالباً از ماساژ معمولی سوئدی سریع‌تر می‌باشند. تراپیست ممکن است فشرده‌سازی، درمان نقطه‌ی فشار، اصطکاک و تحرک مفاصل را نیز در ماساژ بگنجاند.
پرسش و پاسخ
برخی از سوالات متداول درباره ماساژدرمانی عبارتند از:
هر جلسه‌ی ماساژدرمانی چقدر طول می‌کشد؟
معمولاً طول جلسات به اندازه‌ی یک ساعت است، با این حال جلساتی با مدت 45 دقیقه، یک ساعت، یک ساعت و ربع و یک ساعت و نیم هم وجود دارند.
درمان‌های طولانی‌تر، زمان بیشتری را برای آرام شدن به بدن و ذهن بیمار داده و به تراپیست زمان کافی را برای حل کامل مشکلات موجود در بافت‌های بیمار می‌دهد.
آیا قبل از گرفتن ماساژ باید چیزی بخورم؟
برای بهره‌برداری بهینه از ماساژ درمانی، بهتر است حداقل 90 دقیقه قبل از جلسه ماساژ هیچ چیزی نخورید و قبل از آن تنها یک وعده سبک مصرف کنید. بدن زمان لازم برای هضم غذا نیاز دارد. فرایند هضم باعث جابجایی جریان خون از بافت‌های اطراف به سمت معده و روده می‌شود تا غذا هضم شود. ماساژ به عنوان یک فعالیت فیزیکی، جریان خون را به سمت بافت‌هایی که روی آنها کار می‌شود هدایت می‌کند و در نتیجه از منطقه هضم دور می‌شود. این ممکن است باعث هضم ناکامل غذا و احساس ناراحتی شود.
